De afgelopen weken waren turbulente tijden, t leek soms wel “een marathon” (niet dat ik die ooit gelopen heb, maar het lijkt me zo te voelen…. 🙂

Van dozen inpakken heel veel opruimen ..opruimen en nog eens opruimen, van alles regelen voor de verhuizing, tussendoor nog werken en natuurlijk het dagelijkse huishouden van de kids en manlief, familiaire perikelen en ga zo maar door, tot dan eindelijk de dag van de magische sleutel ontvangen van ons nieuwe huis. Op weg naar een nieuwe fase in ons leven.

Het was heerlijk om die eerste dagen ons nieuwe plekje te verkennen.. de tuin, het huis.. maar tijd voor rust was er niet, want we moesten zorgen dat binnen twee weken de meubels er in konden. Dus aan de slag: verven, verven, een muurtje van stukwerk voorzien (gewoon proberen en zelf doen) Heel Veel DIY.. en tot slot alles poetsen. En of dat nog niet genoeg was ook nog geleerd voor het tentamen van de opleiding Feng Shui. Gelukkig zat de theorie er al aardig in en kon ik aan den lijve voelen en ontdekken hoe ik deze kan toepassen in de praktijk in ons huis. Hier stroomt de energie tenslotte weer heel anders, dan in het vorige huis. Of toch niet? Nou ja, daarover later meer. Dus daar gingen we op zondag voor een extra dagje naar Rotterdam voor het tentamen… Het leek me aanvankelijk goed af te gaan maar ik hoop dat een domme fout ( ja soms bestaan die )… me niet de kop gaat kosten.. we zullen zien. loslaten en vertrouwen! En daarna weer doorgaan met de werkzaamheden in huize Bemelen.

O ja, tussen door ook nog even een koffer ingepakt voor het lang verwachte schoolverlaterskamp van groep 8. Als hulpouder nog een dagje meegewandeld (dat was even een ZEN momentje!) en dan snel weer door met de schilderskwast! Het schoot aardig op….

En dan was het zover… de verhuiswagen stond écht voor de deur. Alles werd ingeladen en overgebracht naar het nieuwe huis. Wat een gek gevoel om zo achter te blijven in het lege huis. Slik.

Maar wat sjiek met hulptroepen van vrienden en bekenden, hadden we “het geschaft”. En zo werd ook dat een feit. Na alles gepoetst te hebben konden we met een tevreden gevoel wegrijden en de oude wijk achter ons laten.

Letterlijk op de overgang tussen onze twee huizen, vernam ik dat ik geslaagd was. Hoera. Weer iets afgesloten. Er gingen deuren dicht en weer open! Tijd voor iets nieuws.
De eerste nacht in ons nieuwe huis voelde nog wat incompleet met een dochter die op kamp was. Ik was dan ook blij toen we haar weer in ons midden hadden. Tot slot nog een bezoek aan de notaris en toen was echt alles rond.

Inmiddels zijn we ruim twee weken hier…

Beetje bij beetje wordt het huis meer eigen… Het klussen hebben we ff tot rust gebracht en nu is het vooral dozen uitpakken… Het lijkt wel kerstmis 🙂  alsof je telkens een kerstpakket uitpakt en je laat verrassen met wat erin zit.
Een ontdekkingsreis van spullen. Sommige maken ons huis meteen weer vertrouwd en tot ons thuis. Andere spullen lijken hier niet te passen… alsof ze uitverteld zijn. Ze niet meer in dit hoofdstuk of dit boek thuis horen. Ik kijk naar ze, schuif met ze, pak ze weg, zet ze terug of elders neer.. en soms doe ik ze weg. De doos met kringloopspullen raakt al aardig gevuld. Dit alles gaat niet zonder slag of stoot.

Ik ervaar ook lijflijk wat de afgelopen tijd met me gedaan heeft. In alle drukte is het mij niet vreemd om “mezelf” even te vergeten. Ik voel het vele klussen in mijn lijf, spieren die niet vaak gebruikt zijn, maar het zijn niet alleen spieren. Ik weet ook dat het emoties zijn de hun weg in mijn lichaam zoeken.
Hoe mooi en fijn het ook is op onze nieuwe plek… onbewust is er soms ook een gevoel van gemis. Is merkbaar hoe vertrouwde patronen zijn doorbroken en om verandering vragen. Staan oren en ogen open en raak ik gevuld met de nieuwe prikkels die verwerkt mogen worden. Heel gezond allemaal, maar het vraagt wel wat aandacht.

Ik ben blij dat ik kan terugvallen op de vele ademhalingstechnieken en het wekelijkse ijsbad. Dat is nu eerder een noodzaak om mijn lijf goed te onderhouden dan enkel een geniet-momentje. Het samen delen en verbinden in de groep doet wonderen. (ik kan je dit echt aanraden!!kijk snel op www.essentialmovements.nl).
Daar waar ik in de drukte van de verhuizing mijn ademhaling even ‘vergat’ (omdat ik meende er geen tijd voor te hebben), heb ik hem dankbaar weer opgepakt; want het is en blijft een noodzaak om goed voor jezelf te zorgen, alvorens je goed voor een ander kunt zorgen. Dus dat gezegd hebbende, maak ik snel een afspraak voor een Shiatsubehandeling om wat aandacht naar mijn rug (die wat sputtert) uit te laten gaan en dan kunnen we vast weer soepel vooruit.
Ik kom in ieder geval weer meer thuis bij mezelf .. en ondertussen ook steeds meer op onze nieuwe plek!

Het is fijn om onderweg te zijn!

wordt vervolgd

Zomerse groet Petra!

Geniet jij ook van het onderweg zijn en van alles wat je tegenkomt!? Ik wens het je toe. En heb je hulp nodig, vergeet niet om hulp te vragen!

 

The secret of change is to focus all of your energy not on fighting the old, but on building the new” – Socrates