Vrijheid….

Een jongere zei: “ik voel me gevangen. Ik leef wel in een vrij land, maar om en in mijn hoofd staat een hele grote rol prikkeldraad ….”

Tussen de vele gesprekken die ik voer, zijn er altijd weer die extra raken. Die weer even tot nadenken zetten. Onlangs had ik met een jongere een gesprek over vrijheid. Tja wat is dat dan? Vrijheid. Als je er over gaat nadenken, dan is het bijna niet in woorden te vangen.. het is vooral een gevoel! Het zit in je hart. Maar in het hoofd, dat brengt heel wat anders teweeg.. daar zit je soms gevangen.

Ons gesprek over vrijheid ging o.a. over: vrij zijn in een land zonder oorlog, je eigen mening mogen hebben én kunnen uiten…en meer van deze opsommingen. Als  je dat zo ziet, dan zouden veel jongeren en kinderen zich hier in Nederland vrij moeten voelen. En toch blijkt dat niet zo te zijn. Dat bleek wel uit haar uitspraak…

Hoe zit het dan? Het bracht ons gesprek al snel naar de kern. Want hoe VRIJ ben je echt? Hoe vrij voel je je? Ik merkte in dit gesprek wederom hoe moeilijk het is om echt vrij te voelen en te leven. Om écht dat te doen wat jij graag wilt, zonder beperkingen. Dat we vaak in gedachten en patronen gevangen zitten. Hoe overtuigingen ons beperken. Dat geldt voor ons volwassenen, maar zeker ook al voor kinderen en jongeren.

Dit terwijl kinderen en jongeren vaak van binnenuit precies weten wat ze nodig hebben. Maar “wij, volwassenen, de maatschappij”, ze beperken met regels, waarden, normen, overtuigingen en gedachten over ‘hoe het hoort’. En dat die gedachten je zo onvrij kunnen laten voelen, dat het je daardoor aan de regie ontbreekt om tot gepaste acties te komen. Dat bleek wel in ons gesprek. Zo was het ook bij haar. Haar gedachten over alles wat “moest, omdat het zo hoorde”, maakte haar heel onvrij. De angst voor het niet kunnen voldoen; angst voor falen, belemmerde  haar. En haar gevoelens stopte ze weg en vluchtte in  haar hoofd. De gedachten tolden door haar hoofd.

Het was een inspirerend gesprek, met de nodige inzichten. Nee, vrijheid betekende niet dat ze dan altijd alleen haar eigen zin wilde doordrijven.. Verre van! Maar dat ze haar wensen mocht uiten, dat wat zij graag zou willen. Dit mogen uitspreken, zonder afgerekend te worden. Dat had ze lang niet gedaan, het was bijna onmogelijk voor haar.

Stap voor stap werd ze zich meer bewust van haar vrijheid. Durfde ze te onderzoeken wat haar dient, wat zij wenst, waar haar behoeften liggen en waarvoor zij verantwoordelijkheid kan nemen. Ze leert zichzelf steeds beter kennen.

Voor mij staat dat voor “thuis komen bij jezelf”. Het gaat erom dat je leert om jouw unieke plek in te nemen. Plek in je gezin, familie, in het huis, in de wereld, in jezelf!

Deze jongere ging meer bewust van haar plek; met een heel ander gevoel naar huis. Een innerlijk gevoel van (meer) vrijheid. Een hele waardevolle stap! Een die ruimte geeft om een volgende stap te zetten, in verbinding met de ander.

Ik was geraakt doordat iets wat ik kinderen en jongeren als vanzelfsprekend gun, blijf tegen komen als iets wat niet vanzelfsprekend is. Namelijk de vrijheid om te zijn wie ze zijn.

Er zijn zoveel kinderen en jongeren die in een kader, een (t)huis, een familiesysteem, een schoolplek zitten die niet bij ze past of waar ze onvrij zijn. Het leidt tot verkramping, verstarring, verdriet, verwarring en wat al niet meer. Ze overleven en controleren veelal dit alles vanuit hun hoofd. Waardoor ze vaak letterlijk niet meer weten en voelen wat ze willen. De verbinding tussen hoofd, hun lijf en hart is verbroken, maar ook met de wereld om hen heen. Eenzaamheid is dan wat overheerst.

Ik herken stukken uit haar verhaal. Mijn eigen processen hierin. Ik zie hoe ik ze heb kunnen ombuigen. Ik zie de weg die zij nog mag gaan. Wat ik vooral zou willen is dat ik iedereen de vrijheid kreeg om te onderzoeken wat zijn daadwerkelijke plek is, zonder dit voor de ander in te vullen.

Laten wij als volwassenen de jeugd de ruimte geven om de juiste plek in te kunnen nemen. Dat vraagt van ons om onze eigen plek in te nemen, om bewuste keuzes te maken vanuit het hart. Om ook onze oude patronen en overtuigingen los te laten. Niet alleen mentaal te leven, maar vanuit durven voelen en innerlijk weten. Ik ben benieuwd. Hoe bewust ben jij je van jouw plek? In jouw systeem? In jouw huis? Hoe creëer jij je eigen vrijheid en die van je kinderen/ gezinsleden?
Gun jij het de volgende generaties ook om in echte vrijheid te leven? Zet vandaag nog de eerste stap.

Heb lef en leef het leven in jouw vrijheid en geef die vrijheid door.